W dzisiejszym, coraz bardziej cyfrowym środowisku, media społecznościowe (Twitter, Facebook itp.) są integralną częścią naszego życia, kształtując sposób, w jaki wchodzimy w interakcje, dzielimy się pomysłami, śledzimy wiadomości i kształtujemy opinie, w tym preferencje konsumentów.
Mówiąc dokładniej o telewizji, aktywność społecznościowa wspiera branżę w uchwyceniu społecznego ducha oglądalności telewizji. W rzeczywistości w ciągu ostatnich kilku lat sieci zaczęły używać hashtagów specyficznych dla programu, promocji na Twitterze i zaangażowania na Twitterze związanego z programem (tj. aktorzy i twórcy publikujący tweety w czasie rzeczywistym podczas programów lub promujący treści zza kulis), aby lepiej skonsolidować i zintegrować konwersację na Twitterze.
Zarówno oglądalność telewizji, jak i zaangażowanie na Twitterze są odzwierciedleniem samego programu telewizyjnego - istnieją udane programy, które z większym prawdopodobieństwem zaangażują widzów, oraz programy przeciętne lub rozczarowujące, które nie przyciągają publiczności. Niezbadany pozostaje jednak mechanizm, dzięki któremu wydarzenia w programie przekładają się na zmiany w oglądalności i zaangażowaniu na Twitterze. Dlaczego niektóre programy telewizyjne zmuszają widzów do dzielenia się swoimi przemyśleniami i wrażeniami z innymi, a inne nie?
Badanie to bada, w jaki sposób aktywność mózgu może być wykorzystywana do przewidywania zaangażowania na Twitterze podczas programów telewizyjnych.
