Przerwanie cyklu uciszania czarnych głosów

Zbyt często słyszałem: "Niewolnictwo wydarzyło się dawno temu, dlaczego nie możemy się z tym pogodzić?".

Prawda jest taka, że niewolnictwo to tylko jeden rozdział wśród wielu wydarzeń i polityk, które stworzyły systemowy rasizm, który odbija się echem przez pokolenia. Jako kraj, w większości staraliśmy się przejść dalej i pogrzebać najgorsze z tych historii, wypaczając postrzeganie przez Amerykanów tego, z czym Afroamerykanie borykają się dzisiaj. 

Jako widzowie, twórcy treści, gawędziarze i dziennikarze możemy wymagać od siebie więcej, aby poszerzyć narrację o Afroamerykanach. W ten sposób możemy naprawdę zrozumieć wyzwania, z jakimi musiała się zmierzyć czarnoskóra społeczność i pełny zakres tego, jak bardzo musieli się odbudować.

Przykład: w 1921 r. 10 000 białych mieszkańców zstąpiło na kwitnącą, zamożną, czarną dzielnicę znaną jako "Black Wall Street" w Tulsa w stanie Okla, z zamiarem wymazania społeczności i wszystkich jej mieszkańców. Nikt nie został pociągnięty do odpowiedzialności za zniszczenie tej społeczności podczas tego mało znanego wydarzenia, obecnie nazywanego masakrą w Greenwood lub masakrą rasową w Tulsa. W następstwie ataku rządzący starali się przerzucić winę na afroamerykańskie ofiary, wymazując ich cierpienie, a także sukces, który nastąpił przed nim, w tym z podręczników historii. Dopiero w zeszłym roku historia Black Wall Street została formalnie dodana do stanowego programu nauczania.

Odmowa wypłaty odszkodowań i innych rekompensat sprawiła, że kwitnąca gospodarka Czarnych została zniszczona. Sto lat później czarnoskórzy mieszkańcy Tulsy stanowią 15% populacji, ale tylko 3% czarnoskórych gospodarstw domowych w Tulsa ma sześciocyfrowy dochód, a tylko 5% to właściciele małych firm według Nielsen Scarborough.

Ta historia nie dotyczy tylko śmierci społeczności. Chodzi również o kontrolowanie i ograniczanie szerszej narracji o tym, co osiągnęli Afroamerykanie - i jak to, co osiągnęli, zostało zniszczone. 

Ograniczanie narracji wokół osiągnięć Czarnych wciąż ma miejsce w naszych mediach. Podczas gdy reprezentacja czarnych talentów w telewizji jest dziś wysoka, 16% w 2020 roku, tematy i role Afroamerykanów są najczęściej postrzegane jako ograniczone głównie do reality show, dramatów, horrorów, sportu, muzyki i programów o tematyce "miejskiej".

Na przykład reprezentacja spada, jeśli chodzi o nadawane i kablowe wiadomości polityczne, które mają moc i wpływ na kształtowanie amerykańskiej perspektywy politycznej. Mimo że czarnoskórzy widzowie oglądali ponad 15% oglądanych minut, czarnoskórzy prowadzący i spikerzy mieli tylko 6% udziału w czasie ekranowym w tym gatunku, według Gracenote Inclusion Analytics. W rzeczywistości 85% najczęściej oglądanych programów dotyczących naszej polityki wyklucza czarnoskóre talenty.

Bycie postrzeganym za wszystko, co osiągnęliśmy jako Afroamerykanie i niuanse wszystkiego, co przezwyciężyliśmy, ma znaczenie. Masakra w Greenwood jest jednym z wielu przykładów na to, jak tragedie z przeszłości wciąż mają na nas wpływ. Gdyby dostęp i wpływy Black Wall Street zostały odziedziczone przez mieszkańców Greenwood, a nie wymazane, nie wiadomo, gdzie byliby Czarni w Tulsa lub w całym kraju 100 lat później. Ten cykl wykorzeniania postępu Czarnych, od niszczenia społeczności, typowania do wąskich ról w mediach lub ograniczania praw obywatelskich, to tylko niektóre z powodów, dla których widzimy nacisk na własność w dzisiejszym ruchu na rzecz sprawiedliwości rasowej. 

Nadszedł czas, aby przerwać ten cykl. Ponieważ możemy i powinniśmy skorygować kurs na przyszłość. Opowiadanie pełnej historii Afroamerykanów, bez względu na to, jak trudno jest ją usłyszeć, i pozwalanie większej liczbie czarnych głosów opowiadać swoje historie, to kroki, które możemy dziś podjąć, aby zmienić sposób postrzegania społeczności, a także zwiększyć świadomość na temat systemów i polityk, które są rasowo stronnicze. 

Jest to spóźnione o co najmniej sto lat.