Firma Nielsen Gracenote po raz pierwszy wprowadziła metodologię Virtual Medal Table (VMT) w celu prognozowania najbardziej prawdopodobnych krajów, które zdobędą złoty, srebrny i brązowy medal olimpijski ponad dziesięć lat temu. W miarę jak odbywały się kolejne igrzyska, algorytm był ulepszany w oparciu o wyciągnięte wnioski. Największym jak dotąd wyzwaniem dla opartego na danych prognozowania wyników olimpijskich była globalna pandemia COVID-19.

Z natury trudno jest dokładnie przewidzieć, jak sportowcy i kraje będą radzić sobie w wydarzeniu, które odbywa się co cztery lata. COVID-19 dodał jeszcze więcej nieprzewidywalności, ponieważ mistrzostwa, testy i zawody zostały przełożone, odwołane lub zabrakło w nich sportowców z wielu krajów.

Podczas gdy Gracenote Sports nieustannie dostosowuje swoje metody i wykorzystuje każde Igrzyska Olimpijskie jako okazję do wyostrzenia naszych metodologii, COVID-19 jeszcze bardziej wyostrzył ten proces.

Mimo to, nasze metodologie i ciągłe aktualizacje, które do nich wprowadzamy, zostały jeszcze bardziej potwierdzone po ostatnich Letnich Igrzyskach Olimpijskich, które zakończyły się zaledwie kilka miesięcy temu. Oto kilka najważniejszych informacji:

• Nasz model VMT prawidłowo przewidział 10 najlepszych krajów pod względem łącznej liczby medali.
• Wśród 20 najlepszych krajów, Japonia, Holandia, Włochy, Brazylia, Turcja i Indie zostały poprawnie wytypowane do zdobycia największej liczby medali w historii. Prawidłowo przewidziano, że Kanada będzie miała najlepsze Igrzyska Olimpijskie od 1984 roku.
• Czterech zawodników z czołowej szóstki w prognozie VMT ukończyło zawody w odległości jednego złotego medalu od przewidywanych wyników.
• Nawet bez widzów, nasz czynnik przewagi nad gospodarzami ponownie zadziałał, a Japonia zakończyła zawody z jednym złotym i dwoma medalami w klasyfikacji generalnej w stosunku do przewidywanego przez VMT.
• Prawidłowo przewidzieliśmy sumę medali Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego i byliśmy o dwa medale od ostatecznego wyniku Niemiec.
• Nasze przewidywania co do rekordowego występu Włochów okazały się trafne, gdyż przewidywaliśmy, że w ostatecznym rozrachunku zdobędą oni jeden medal i dwa złota.
• Prawidłowo przewidzieliśmy, że Korea Południowa znajdzie się poza pierwszą dziesiątką zdobywców złotych medali po raz pierwszy od ponad 20 lat; również całkowita liczba medali dla Korei Południowej była prawidłowa, a do złotego medalu zabrakło tylko jednego.

A jednak jest miejsce na poprawę. Na nasze prognozy dla Chin i innych krajów azjatyckich - 13 medali dla Chin, 19 dla Japonii i siedem dla Korei - może mieć wpływ brak udziału sportowców w wydarzeniach prowadzących do igrzysk z powodu COVID. Chociaż poolimpijska walidacja wykazała, że VMT działa dobrze, stale dostosowujemy nasze metody, aby zapewnić najlepszą możliwą wydajność.

Mając to na uwadze, oto kilka sposobów na dostosowanie VMT na przestrzeni lat:

Przewaga domowa

Przed 2012 rokiem zakładano, że przewaga gospodarzy wynika z dodatkowych inwestycji i znajdzie odzwierciedlenie w wynikach. Łączna liczba 65 medali zdobytych przez Wielką Brytanię została dokładnie przewidziana przez VMT, ale prognozy nie sprawdziły się w przypadku złotych medali. Wprowadzono współczynnik przewagi gospodarzy, aby prognoza złotego medalu była dokładniejsza. Tokio 2020 ponownie pokazało, jak dobrze to działa, gdy prognoza sprzed Tokio wynosząca 60 medali (26 złotych) dla Japonii okazała się niezwykle zbliżona do ostatecznych 58 medali (27 złotych).

Najlepsze wyniki

W niektórych dyscyplinach sportowych zawodnicy odnotowują bardzo różną liczbę wyników między igrzyskami olimpijskimi. Zamiast uwzględniać wszystkie te wyniki między igrzyskami olimpijskimi, VMT wykorzystuje najlepsze wyniki odnotowane przez każdego zawodnika, wraz z innymi czynnikami, do stworzenia rankingu. Oznacza to, że zawodnicy, którzy biorą udział w zawodach znacznie częściej niż inni, nie są za to nagradzani.

Indywidualne rekordy sezonu

Prognozy dla sportów takich jak lekkoatletyka i pływanie są ulepszane poprzez uwzględnienie wirtualnego wyścigu każdego roku przy użyciu osobistych najlepszych czasów sezonu.

Te zmiany, wraz z innymi, w algorytmie VMT poprawiły nasze prognozy dla Igrzysk Olimpijskich na przestrzeni lat. Globalna pandemia COVID-19 wprowadziła jednak inne problemy.

Brak konkursów

Wydarzenia związane ze sportami zimowymi na całym świecie zostały odwołane z powodu globalnej pandemii, szczególnie w 2020 roku. W niektórych dyscyplinach odwołano nawet mistrzostwa świata, w tym mistrzostwa świata w curlingu i hokeju na lodzie.

Na szczęście większość sportów zimowych ma wiele wydarzeń każdego roku. W związku z tym odwołane lub przełożone zawody nie miały jeszcze tak dużego wpływu na prognozowanie Zimowych Igrzysk Olimpijskich, jak brak letnich wydarzeń sportowych podczas prognozowania tabeli medalowej w Tokio. Jednak ilość danych, do których jesteśmy przyzwyczajeni, jest stosunkowo niewielka. Może to prowadzić do mniej dokładnych ocen tych sportów niż zwykle.

Brakujący sportowcy

Od czasu wybuchu globalnej pandemii COVID-19 na początku 2020 r. w zimowych imprezach sportowych nie uczestniczyło tak wielu sportowców. Było to szczególnie widoczne podczas mistrzostw świata na krótkim torze w 2021 r. i mistrzostw świata w łyżwiarstwie szybkim na jednym dystansie, kiedy to nie było żadnych azjatyckich sportowców. Jest to ważne, ponieważ Korea i Chiny zdobyły 16 z 30 medali na poprzednich mistrzostwach świata na krótkim torze w 2019 roku, a Japonia, Korea i Chiny zdobyły siedem z 48 medali na mistrzostwach świata w łyżwiarstwie szybkim w 2020 roku.

Aby dostosować się do tej sytuacji, nasi analitycy zmniejszyli wagę tych dwóch Mistrzostw Świata w naszym algorytmie. Zarówno w short-tracku, jak i łyżwiarstwie szybkim zaplanowano szereg zawodów Pucharu Świata przed Pekinem 2022, więc wydarzenia te pomogą wyostrzyć prognozę wirtualnej tabeli medali, biorąc pod uwagę ich bliskość do Zimowych Igrzysk.

Chiny

W sezonie sportów zimowych 2020/2021 jedynymi chińskimi zawodnikami byli łyżwiarze figurowi i narciarka dowolna Eileen Gu, która mieszka w Stanach Zjednoczonych. Żaden inny kraj nie ma tak mało danych z tego sezonu jak gospodarz.

Brak udziału chińskich sportowców jest obecnie największym problemem dla naszych obliczeń wirtualnej tabeli medali. Chiny nie mają silnego rodowodu w sportach zimowych, z najlepszym wynikiem 11 medali na poprzednich Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, ale dużo zainwestowały przed tymi igrzyskami. Normalnie widzielibyśmy tę inwestycję w lepszych wynikach, ale brak konkurencji nie pozwolił na to. Nasza ostateczna prognoza 13 medali ma sens, biorąc pod uwagę wyniki odnotowane przez Chiny, ale może okazać się zaniżona.

Oprócz 13 medali dla Chin, najbardziej prawdopodobne są następujące niespodzianki:

Bobsleje - monobob kobiet: Ying Qing

Monobob stwarza szanse dla Chin, ponieważ nigdy wcześniej nie był sportem olimpijskim, a chiński zespół będzie znał tor lepiej niż ktokolwiek inny. Ying Qing wygląda na najlepszą z trzech potencjalnych uczestniczek z Chin, ponieważ wygrała bardzo wysokiej jakości zawody w Königsee w grudniu 2019 roku.

Bobsleje - 2 kobiety: Ying Qing i Du Jiani

W sezonie bobslejowym 2019/2020 chińscy zawodnicy plasowali się w pierwszej dziesiątce zawodów. Dzięki dwóm latom dalszego rozwoju i przewadze domowej, która wynika ze znajomości toru w Pekinie na wylot, Chiny mogą rzucić wyzwanie najlepszym konkurentom w tej dyscyplinie. Ying Qing i Du Jiani to najlepsza z chińskich par.

Podobnie, młode chińskie 2-osobowe i 4-osobowe drużyny bobslejowe również mogą być w kolejce po medale. Czteroosobowa drużyna zajęła siódme miejsce w St. Moritz w lutym 2020 r., a dwuosobowa drużyna zajęła 10. miejsce w Pucharze Świata na tych samych zawodach.

Snowboard - halfpipe: Cai Xuetong

Bezpośrednio przed marcem 2020 roku snowboardzistka Cai Xuetong osiągała imponujące wyniki w halfpipe. Cai Xuetong wygrała swoje ostatnie trzy duże zawody przed pandemią. Jej nieobecność na obu najważniejszych zawodach w 2021 roku, X Games i Mistrzostwach Świata, oznacza, że wypadła z pierwszej trójki tabeli wirtualnych medali.

Narciarstwo dowolne - ewolucje

Wielu różnych chińskich zawodników, na czele z Xu Mengtao, osiągało dobre wyniki na torze Pucharu Świata 2019/2020, ale nie rywalizowało w sezonie 2020/2021. Chiny będą miały duże szanse w konkursie drużynowym, a także w zawodach indywidualnych.

Korekty są zawsze w toku, aby zapewnić jak najdokładniejsze wyniki VMT, ale dostosowanie do skutków globalnej pandemii było jak dotąd najtrudniejszym wyzwaniem dla naszej metodologii. Jednak zmiany wprowadzone przez nasz zespół dla Tokio 2020 były skuteczne, a inne wnioski wyciągnięte po drodze dają nam pewność co do naszej prognozy Pekinu 2022.

Według prognoz Nielsen Gracenote Virtual Medal Table (VMT), Chiny, gospodarz Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 r., zdobędą w Pekinie o cztery medale więcej niż w 2018 r. w Pyeongchang. Jednak brak danych dotyczących chińskich zawodników między lutym 2020 r. a obecnym sezonem sportów zimowych, ze względu na brak udziału chińskich sportowców w światowych imprezach z powodu COVID-19, może maskować jeszcze większą poprawę medalową.

Narody, które są gospodarzami igrzysk olimpijskich - letnich lub zimowych - osiągają historycznie lepsze wyniki niż w poprzednich olimpiadach. Kraje goszczące zazwyczaj zwiększają inwestycje w sport. Poprawa zasobów finansowych ma bezpośredni związek z sukcesami medalowymi na Igrzyskach Olimpijskich. Zatrudniani są lepsi trenerzy, ulepszane są obiekty i większy nacisk kładzie się na rozwój talentów. Te inwestycje i ulepszenia mają tendencję do ujawniania się w wynikach między igrzyskami olimpijskimi, ale z powodu pandemii COVID-19 chińscy zawodnicy mają prawie dwa lata braku wyników. Zwykła korekta przewagi domowej zastosowana w VMT została rozszerzona, aby pomóc uwzględnić te brakujące dane, ale po wykonaniu tej czynności Chiny nadal mają tylko kilka medali więcej niż kraj zdobył w 2018 roku.

Ogólnie rzecz biorąc, kraje-gospodarze były w stanie poprawić swoją liczbę medali w stosunku do poprzednich igrzysk, często znacznie. W rzeczywistości pięć z ostatnich dziewięciu krajów-gospodarzy zdobyło co najmniej dwa razy więcej medali niż na poprzednich zimowych igrzyskach. Obecne dane nie pokazują jednak, aby chińscy sportowcy osiągnęli taką poprawę na igrzyskach w Pekinie, nawet po dostosowaniu do zwykłego czynnika przewagi domowej w naszych algorytmach wirtualnej tabeli medali.

Chiny zdobyły łącznie dziewięć medali na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pyeongchang. Prawie cztery lata później chińska drużyna ma zdobyć 13 medali w Pekinie w 2022 roku.

Chiny nigdy nie zdobyły medalu Zimowych Igrzysk Olimpijskich w narciarstwie alpejskim, biathlonie, bobslejach, biegach narciarskich, hokeju na lodzie, saneczkarstwie, kombinacji norweskiej, skeletonie czy skokach narciarskich.

Wydaje się, że trend ten będzie kontynuowany, ponieważ według aktualnych prognoz Gracenote żaden chiński zawodnik nie znajdzie się w pierwszej ósemce tych dyscyplin sportowych na Igrzyska w Pekinie w 2022 roku.

Szanse medalowe Chin w Pekinie są prawdopodobnie ograniczone do curlingu, łyżwiarstwa figurowego, narciarstwa dowolnego, short-tracku, snowboardu i łyżwiarstwa szybkiego. Aby podwoić liczbę medali zdobytych przez Chiny w 2018 roku, z dziewięciu do 18, około 70% chińskich uczestników i drużyn sklasyfikowanych w pierwszej ósemce Gracenote w tych dyscyplinach sportowych musiałoby zająć miejsce w pierwszej trójce.

Największe szanse na medal w Pekinie 2022 mają łyżwiarze figurowi Sui Wenjing i Han Cong, narciarka dowolna Eileen Gu, trzy chińskie sztafety na krótkim torze oraz Wu Dajing i Fen Kexin w tej samej dyscyplinie.

Narciarka freestyle'owa Xu Mengtao i zespół aerialowy, którego jest częścią, wyglądają na medalowe perspektywy dla Chin, ale przegapili wydarzenia w 2020 i 2021 roku. Snowboardzista Cai Xuetong miał podobny rekord, osiągając dobre wyniki przed globalną pandemią, ale przegapił konkurencyjne wyniki w 2020 i 2021 roku.

Rozsądne jest oczekiwanie, że przewaga domowa Chin pod względem wyników medalowych w porównaniu z poprzednimi Zimowymi Igrzyskami. Jednak brak danych między lutym 2020 r. a zimą 2021 r. utrudnił ocenę. Wirtualna tabela medalowa szacująca 13 medali może z tego powodu nadal okazać się zaniżona.

Zimowe Igrzyska Olimpijskie, podobnie jak ich letnie rodzeństwo, z biegiem czasu stopniowo się rozrastały. Skromne początki imprezy sięgają prawie 100 lat wstecz, kiedy to zadebiutowała ona z zaledwie 16 konkurencjami w ośmiu dyscyplinach sportowych. Jeszcze 30 lat temu Zimowe Igrzyska Olimpijskie obejmowały nieco ponad połowę ze 109 imprez medalowych, których gospodarzem będzie Pekin w 2022 roku.

W latach 1992-2002 pojawił się trend dodawania nowych dyscyplin sportowych do programu Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Curling i skeleton powróciły, będąc wcześniej sportami olimpijskimi, podczas gdy narciarstwo dowolne, łyżwiarstwo szybkie na krótkim torze i snowboard stały się częścią Zimowych Igrzysk Olimpijskich po raz pierwszy. Proces ten został zakończony, gdy skeleton powrócił do programu w Salt Lake City 2002. Od tego czasu 15 dyscyplin sportowych prezentowanych w Salt Lake City pozostało niezmienionych, ale obecnie do zdobycia jest o 31 medali więcej niż 20 lat temu.

(Ponowne) wprowadzenie narciarstwa dowolnego, short-tracku, curlingu, snowboardu i skeletonu w latach 1992-2002 zapewniło medalowe szanse większej liczbie konkurujących krajów. Na przykład Korea nigdy nie zdobyła medalu Zimowych Igrzysk Olimpijskich przed 1992 rokiem, mimo że uczestniczyła w nich od 1952 roku. Wraz z debiutem krótkiego toru w Albertville w 1992 roku, koreańska drużyna stała się ważnym krajem Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Korea zajmuje 12. miejsce w tabeli medali Zimowych Igrzysk Olimpijskich od 1992 roku z 70 medalami, w tym 31 złotymi.

Pierwszy medal Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Korei został zdobyty w już istniejących zawodach łyżwiarstwa szybkiego mężczyzn na 1000 m (srebro dla Kim-Yoon Mana w 1992 r.), ale kolejne 21 medali zostało zdobytych w short-tracku. W sumie Korea zdobyła 48 ze wszystkich medali Zimowych Igrzysk Olimpijskich (69%) w short-tracku.

Podobnie, Chiny, gospodarz igrzysk w 2022 roku, nie zdobyły medalu na pierwszych trzech zimowych igrzyskach w latach 1980-1988. Jednak od 1992 roku Chiny zdobyły 62 medale. Czterdzieści sześć z tych medali (74%) zostało zdobytych w dyscyplinach, których nie było w programie Zimowych Igrzysk Olimpijskich podczas pierwszych trzech startów Chin.

Tradycyjne kraje Zimowych Igrzysk Olimpijskich również skorzystały na dodaniu tych nowych dyscyplin do programu Zimowych Igrzysk. Kanada (84 medale) i USA (83) odniosły największe sukcesy w pięciu sportach, które zostały dodane w latach 1992-2002, Korea i Chiny są kolejne, a następnie Szwajcaria, Francja, Rosja i Norwegia.

Podobnie jak Chiny i Korea, Australia również zdobyła swoje pierwsze medale Zimowych Igrzysk Olimpijskich w okresie od 1992 roku, a 14 z 15 medali kraju zostało zdobytych w sportach ponownie wprowadzonych do programu od tego czasu. Narciarka alpejska Zali Steggall, która dorastała we francuskich Alpach, jest jedyną osobą, która zdobyła zimowy medal olimpijski dla Australii w sporcie innym niż pięć nowych dyscyplin.

Chociaż od 2002 roku nie wprowadzono żadnych nowych dyscyplin sportowych, liczba imprez medalowych nadal rośnie - od 78 w Salt Lake City 2002 do 109 w Pekinie 2022. Ponad połowa nowych zawodów dodanych od 2002 roku dotyczyła narciarstwa dowolnego (7) i snowboardu (9). Liczba zawodów w łyżwiarstwie szybkim wzrosła o cztery od 2002 roku, a dwa wyścigi drużynowe i dwa starty masowe dołączyły do harmonogramu Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Inne dyscypliny medalowe zostały ogólnie dodane w celu poprawy równości płci na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich poprzez wprowadzenie nowych kobiecych lub mieszanych zawodów do programu.

Dodanie siedmiu nowych konkurencji do programu igrzysk w Pekinie w 2022 roku wydaje się być dość demokratyczne pod względem tego, które kraje mogą zdobyć medale. Przewiduje się, że trzynaście różnych krajów znajdzie się w pierwszej trójce w tych konkurencjach. Żadna drużyna nie zdobędzie złota w więcej niż jednej konkurencji.

Przewiduje się, że wszystkie, z wyjątkiem jednego, z 13 krajów, które zdobyły najwięcej medali według Nielsen Gracenote Virtual Medal Table (VMT), zdobędą medal w jednej z nowych konkurencji. Jedynym wyjątkiem jest Japonia, ale Japończycy znajdują się w pierwszej ósemce zarówno w mieszanych drużynowych skokach narciarskich, jak i mieszanych sztafetach na krótkim torze.

Według VMT medale w sportach dodanych od 1992 roku zdobędą w Pekinie 22 różne kraje. Oczekuje się, że Chiny (11) i Kanada (11 medali) odniosą największe sukcesy w tych nowych dyscyplinach sportowych, a następnie Rosyjski Komitet Olimpijski (10), Szwajcaria (10) i USA (8).

Analiza przeprowadzona przez Nielsen Gracenote ujawnia, że odsetek wydarzeń, w których mogą rywalizować kobiety, wzrośnie podczas 11. z rzędu Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w 2022 roku. Różnica między płciami związana z wydarzeniami na nadchodzących igrzyskach będzie zatem najmniejsza w historii, z 52,75% wydarzeń dla mężczyzn i 47,25% dla kobiet. Wirtualna tabela medali Gracenote (VMT) przewiduje, że kobiety z Włoch, Szwecji, USA, Chin i Holandii zdobędą większą część medali w swoich krajach na igrzyskach w Pekinie 2022 niż ich koledzy z drużyny.

Od 1992 roku, kiedy różnica między płciami naprawdę zaczęła się zmniejszać, Chiny, Szwecja, Niemcy i Kanada miały największy wkład medalowy kobiet. W każdym przypadku ponad 50% medali zostało zdobytych przez kobiety z tych krajów. Według najnowszego Gracenote VMT dla Igrzysk 2022, oczekuje się, że kobiety przyczynią się do zdobycia ponad 50% medali w Pekinie w następujących krajach: Włochy (77%), Szwecja (68%), USA (64%), Chiny (58%) i Holandia (58%).

Na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Chamonix we Francji w 1924 r. kobiety mogły wziąć udział tylko w dwóch konkurencjach: zawodach par mieszanych w łyżwiarstwie figurowym i zawodach singlowych kobiet. Było 14 zawodów tylko dla mężczyzn, więc licząc pary mieszane jako połowę zawodów dla mężczyzn i połowę dla kobiet, różnica między płciami wynosiła 81,3%. W Pekinie różnica ta zmniejszyła się do zaledwie 5,5% na najbardziej wyrównanych pod względem płci Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w historii.

Od początku Zimowych Igrzysk Olimpijskich równouprawnienie płci postępowało w czterech głównych okresach, w których wydarzenia były dodawane do programu:

• 1924 - 1936: Pierwsze cztery Zimowe Igrzyska Olimpijskie były zdominowane przez zawody mężczyzn. Jednak łyżwiarstwo figurowe było równe płci od pierwszych Zimowych Igrzysk Olimpijskich, a narciarstwo alpejskie stało się drugim sportem z równymi zawodami dla mężczyzn i kobiet, gdy zostało wprowadzone w 1936 roku. Z 17 dyscyplinami medalowymi w programie w 1936 roku, różnica między płciami zmniejszyła się o około 11% do 70,6% na ostatnich Zimowych Igrzyskach przed II wojną światową.
• 1948 - 1960: Liczba zawodów dla kobiet wzrosła z dwóch w 1936 roku do 10 w tym okresie. Do Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku łyżwiarstwo szybkie dodało cztery konkurencje dla kobiet do czterech już dostępnych dla mężczyzn, stając się trzecim sportem równouprawniającym płeć. Narciarstwo biegowe również zawierało zawody dla kobiet, ale tylko o połowę mniej niż dla mężczyzn. Na igrzyskach w 1960 roku było 27 dyscyplin medalowych, w tym 10 dla kobiet i jedna mieszana, w wyniku czego różnica między płciami zmniejszyła się do zaledwie 22,2%, najniższego poziomu do igrzysk w 1992 roku.
• 1964 - 1980: Bobsleje i saneczkarstwo zostały dodane do programu olimpijskiego, zwiększając liczbę dyscyplin sportowych do 10. Połowa z tych sportów nadal nie miała udziału kobiet, a łyżwiarstwo szybkie zawierało więcej medali dla mężczyzn niż kobiet po dodaniu piątego wydarzenia tylko dla mężczyzn w 1976 roku. Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1980 roku obejmowały 38 dyscyplin, ale tylko 12 było przeznaczonych dla kobiet, a różnica między płciami wzrosła do 31,6%.
• 1984 - 2022: W 2022 roku różnica między płciami zmniejszy się na 11 Zimowych Igrzyskach Olimpijskich z rzędu. Osiągnięto to na trzy sposoby. Po pierwsze, włączenie równej liczby zawodów dla mężczyzn i kobiet w pięciu nowych dyscyplinach sportowych wprowadzonych od 1992 roku. Po drugie, wyrównanie poziomu zawodów dla mężczyzn i kobiet w większości z pozostałych 10 sportów w programie olimpijskim. Po trzecie, niedawne dodanie zawodów drużyn mieszanych. W 2022 r. kobiety będą mogły wziąć udział w prawie czterokrotnie większej liczbie wydarzeń niż w 1980 r., a różnica między płciami spadnie do zaledwie 5,5%.

Począwszy od 1984 r. trend ten uległ zmianie, ponieważ podjęto wysiłki w celu zapewnienia większej równości płci na igrzyskach olimpijskich. Liczba zawodów dla mężczyzn wzrosła ponad dwukrotnie z 23 na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1980 roku do 50 w Pekinie w 2022 roku. Jednak liczba zawodów dla kobiet wzrosła prawie czterokrotnie z 12 do 46 w tym samym okresie. Ponadto liczba zawodów mieszanych wzrosła pięciokrotnie z dwóch do 11. W połączeniu zmniejszyło to różnicę między płciami w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich do najniższego w historii poziomu 5,5% na nadchodzących Zimowych Igrzyskach Olimpijskich.

Wraz z dodaniem drugiej konkurencji dla kobiet do zawodów bobslejowych na Igrzyskach Olimpijskich w 2022 roku, 12 z 15 dyscyplin sportowych jest teraz równouprawnionych. Kombinacja norweska jest jedynym sportem, w którym nie uczestniczą kobiety.

Celem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego jest osiągnięcie pełnej równości płci. Aby to osiągnąć, należałoby dodać podwójne zawody saneczkarskie kobiet, zawody w skokach narciarskich na dużej skoczni i trzy zawody w kombinacji norweskiej. Na ostatnich Mistrzostwach Świata w tych dyscyplinach, trzy z tych pięciu zawodów były obecne, ale Mistrzostwa Świata w kombinacji norweskiej obejmowały tylko jedno wydarzenie dla kobiet. Różnica między płciami ponownie zmniejszy się na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 2026 roku wraz z dodaniem do programu narciarstwa alpejskiego. Jednak dopiero okaże się, czy wydarzenia dla mężczyzn i kobiet będą całkowicie równe, a MKOl będzie w stanie osiągnąć swój cel.

Dokładnie na miesiąc przed ceremonią otwarcia rozpoczynającą Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022 w Pekinie, Gracenote firmy Nielsen identyfikuje potencjalnych zdobywców wielu złotych medali na nadchodzących Zimowych Igrzyskach w oparciu o dane i prognozy Virtual Medal Table (VMT). Oto 10 sportowców, których warto obserwować w lutym:

Według wirtualnej tabeli medalowej Gracenote, czołowy norweski biathlonista Johannes Thingnes Bø ma realne szanse na medal w czterech konkurencjach indywidualnych i dwóch sztafetach w Pekinie. W tym niezwykle konkurencyjnym sporcie, największe wyzwanie w konkurencjach indywidualnych rzucą mu między innymi rodak Sturla Holm Lægreid, francuska para Emilien Jacquelin i Quentin Fillon Maillet oraz Szwedzi Sebastian Samuelsson i Martin Ponsiluoma.

Najlepszy rosyjski biegacz narciarski, Alexander Bolszunow, jest numerem jeden w rankingu VMT zarówno w zawodach na 15 km stylem klasycznym, jak i w skiathlonie 2x15 km. Wygrał cztery zawody Pucharu Świata w tych pierwszych w 2021 roku i jest aktualnym mistrzem świata w tych drugich. Zajmuje drugie miejsce w rankingu VMT w zawodach na 50 km, a jego drużyna jest numerem dwa zarówno w sztafecie 4x10 km, jak i sprincie drużynowym. Na Igrzyskach Olimpijskich 2018, Mistrzostwach Świata 2019 i 2021 Bolszunow za każdym razem zdobywał cztery medale. VMT przewiduje obecnie pięć medali dla Rosjanina w Pekinie.

Męskie bobsleje są zdominowane przez Niemca Francesco Friedricha od 2017 roku. Friedrich zdobył wszystkie 10 złotych medali mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich w męskich bobslejach dwuosobowych i czteroosobowych w latach 2017-2021. Friedrich wygrał 27 z ostatnich 29 zawodów Pucharu Świata lub Mistrzostw Świata w zawodach dwu- i czteroosobowych. Żaden sportowiec w żadnym sporcie zimowym nie odniósł takiego sukcesu jak Friedrich od początku 2020 roku. Tylko dwa razy w ostatnich 47 zawodach Pucharu Świata i Mistrzostw Świata zajął miejsce poza pierwszym lub drugim, zdobywając złoto 40 razy.

Najbardziej obiecująca chińska nadzieja medalowa, Eileen Gu, była jedyną wybitną zawodniczką kraju-gospodarza, która rywalizowała w sezonie 2020/2021 w jakimkolwiek sporcie zimowym. Gu weźmie udział w trzech zawodach w narciarstwie dowolnym w Pekinie - big air, halfpipe i slopestyle - i zapewniła sobie zwycięstwa w Pucharze Świata w 2021 roku we wszystkich trzech dyscyplinach. Zdobyła złoto na Mistrzostwach Świata i X Games zarówno w halfpipe, jak i slopestyle. W big air stanęła na podium w obu konkurencjach. VMT przewiduje, że Gu zdobędzie dwa złote medale w Pekinie.

Chociaż wcześniej rywalizowała w Kanadzie, Kaillie Humphries będzie reprezentować Stany Zjednoczone w Pekinie po potwierdzeniu jej obywatelstwa amerykańskiego w grudniu 2021 roku. Humphries jest jedną z czołowych bobsleistek na świecie od ponad dekady, a VMT Gracenote plasuje ją na pierwszym miejscu w obu kobiecych zawodach w Pekinie. Jest aktualną mistrzynią świata w obu dyscyplinach i w tym sezonie zanotowała zwycięstwa w Pucharze Świata w obu dyscyplinach. Największymi rywalkami Humphries w zawodach drużynowych będą Niemki Laura Nolte i Kim Kalicki, a w monobobie jej rodaczka Elana Meyers Taylor i Nolte.

Czołowa norweska biegaczka narciarska jest klasyfikowana na pozycji złotej medalistki we wszystkich trzech indywidualnych konkurencjach olimpijskich, w których prawdopodobnie weźmie udział w lutym. Johaug zdobyła złoto we wszystkich trzech dyscyplinach na każdych z ostatnich dwóch Mistrzostw Świata. Szwedka Frida Karlsson pokonała ją jednak w tym sezonie na najkrótszym dystansie - 10 km. Johaug będzie również częścią norweskiej sztafety na igrzyskach w 2022 roku, zajmując pierwsze miejsce w rankingu VMT. Norwegowie mogą spodziewać się ostrej rywalizacji z Rosyjskim Komitetem Olimpijskim i Szwecją o złoto w tej konkurencji.

Z 32 zwycięstwami w Pucharze Świata i Mistrzostwach Świata od początku 2020 roku, Jarl Magnus Riiber jest drugim najbardziej dominującym zawodnikiem sportów zimowych w ciągu ostatnich dwóch lat. Tylko niemiecki pilot bobslejowy Francesco Friedrich - również jedna z naszych potencjalnych gwiazd - wygrywał częściej. Riiber ma trzy szanse w Pekinie, ponieważ bierze udział w zawodach na skoczni normalnej, dużej i drużynowej w kombinacji norweskiej. Ostatnie VMT przewiduje dwa złote medale i srebro dla Norwega.

Z pięcioma zwycięstwami w zawodach Pucharu Świata w tym sezonie, Suzanne Schulting jest obecnie najlepszą łyżwiarką szybką na krótkim torze na świecie. W sezonie 2021/2022 zwyciężyła co najmniej raz na każdym z trzech indywidualnych dystansów: 500 m, 1000 m i 1500 m. Jej najsilniejsze konkurencje to 1500 m i 1000 m. Schulting będzie również częścią holenderskich drużyn, które są faworytami w sztafecie kobiet na 3000 m i silnymi pretendentami do medalu w sztafecie mieszanej według VMT.

Najbardziej prawdopodobną Amerykanką, która zdobędzie wiele indywidualnych złotych medali w Pekinie jest Mikaela Shiffrin, która prowadzi w klasyfikacji VMT zarówno w kombinacji alpejskiej, jak i slalomie gigancie. Znajduje się również w pierwszej trójce w slalomie i tuż za pierwszą trójką w super G. Największymi rywalkami Shiffrin są Słowaczka Petra Vlhová, Szwajcarka Lara Gut-Behrami i Austriaczka Katharina Liensberger. Shiffrin zdobyła co najmniej trzy medale, w tym złoto, na każdych z ostatnich dwóch Mistrzostw Świata, a także zdobyła złoto na każdych z ostatnich dwóch Zimowych Igrzysk Olimpijskich.

Najdłuższe dystanse w łyżwiarstwie szybkim mężczyzn (5000 m i 10000 m) zostały zdominowane przez Holendrów w ciągu ostatnich sześciu Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Dziewięć z 12 złotych medali w tych konkurencjach zdobyli właśnie Holendrzy. Jednak w Pekinie najbardziej prawdopodobnym złotym medalistą w obu tych konkurencjach jest Szwed Nils van der Poel. Zdobył on złoto zarówno na 5000 m, jak i na 10 000 m na Mistrzostwach Świata w marcu i wygrał wszystkie zawody Pucharu Świata, w których brał udział na tych dystansach. Holendrzy Patrick Roest i Jorrit Bergsma oraz Kanadyjczycy Ted-Jan Bloemen i Graeme Fish to według VMT Gracenote najbardziej prawdopodobni rywale van der Poela w walce o złoto.

Tych 10 sportowców to wybór tych, którzy według prognoz VMT zdobędą złoto na igrzyskach w Pekinie w 2022 roku. Podczas gdy większość wiodących krajów ma co najmniej jednego zawodnika, który ma szansę zdobyć wiele medali na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, ta grupa ma na to największe szanse.

Częścią tego, co sprawia, że oglądanie sportu jest tak zabawne, jest to, że wszystko może się zdarzyć. Dotyczy to zwłaszcza igrzysk olimpijskich. Podczas gdy Nielsen's Gracenote z powodzeniem prognozował końcowe tabele medali olimpijskich na podstawie danych o wynikach, trudniej jest przewidzieć medale dla każdego z poszczególnych wydarzeń.

Odkąd nasze wewnętrzne metodologie prognozowania przewidziały wyniki na każdych Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich od 2009 roku, byliśmy w stanie przeanalizować każdy z 15 sportów na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, aby ocenić, jak przewidywalne lub nieprzewidywalne są. Saneczkarstwo, łyżwiarstwo szybkie i łyżwiarstwo figurowe są najbardziej zbliżone do rankingów Gracenote. Najtrudniejsze do dokładnego przewidzenia sporty zimowe to narciarstwo alpejskie, skoki narciarskie, curling i narciarstwo dowolne.

Luge

Dziesięć z 13 konkursów singlowych kobiet na Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich od 2009 roku wygrała najwyżej sklasyfikowana zawodniczka Gracenote. Jednak na Mistrzostwach Świata 2020 faworytka Tatyana Ivanova (RUS) zajęła piąte miejsce. Rok później, w 2021 roku, najwyżej sklasyfikowana Natalie Geisenberger (GER) nie zdobyła złota i zajęła drugie miejsce. Tegoroczną faworytką olimpijską będzie Julia Taubitz z Niemiec. Niemki Tatjana Hüfner (2010) i Geisenberger (2014, 2018) zdobyły złoto olimpijskie po tym, jak zajęły pierwsze miejsce w rankingu Gracenote przed igrzyskami.

Ogólnie rzecz biorąc, 60% złotych medali w dyscyplinach olimpijskich saneczkarstwa na Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich zostało zdobytych przez zawodnika numer jeden w rankingu Gracenote bezpośrednio przed zawodami. Przewidywano, że 59% medalistów zajmie miejsce w pierwszej trójce, a 93% znalazło się w pierwszej ósemce według prognoz Gracenote.

W saneczkarstwie męskim trudniej jest dokładnie przewidzieć wyniki. Numer jeden Gracenote nie zwyciężył w żadnych z ostatnich pięciu mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich. W ciągu 13 głównych zawodów, które odbyły się od sezonu 2009/2010, najwyżej sklasyfikowany zawodnik wygrał pięć razy. Felix Loch (GER), który został zaskakująco pokonany przez Rosjanina Romana Repilova na zeszłorocznych Mistrzostwach Świata, będzie zajmował pierwsze miejsce, gdy rozpoczną się Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, prawdopodobnie przed rodakiem Johannesem Ludwigiem i Repilovem.

Łyżwiarstwo szybkie

Dziewięćdziesiąt ze 170 złotych medali w łyżwiarstwie szybkim w głównych mistrzostwach (53%) zostało zdobytych przez numer jeden w rankingu Gracenote od początku sezonu 2009/2010. Łyżwiarze sklasyfikowani w pierwszej trójce przed Mistrzostwami Świata lub Igrzyskami Olimpijskimi zdobyli 331 z 510 medali (65%).

Męska jazda drużynowa pościgowa była najbardziej zbliżona do danych, a 11 z 13 najwyżej sklasyfikowanych drużyn Gracenote zdobyło złoto (85%). Obie niespodzianki miały miejsce na Igrzyskach Olimpijskich. W 2018 roku Norwegia zszokowała trzecią w rankingu drużynę holenderską. W 2010 roku faworyzowani Norwegowie zostali zdenerwowani przez Kanadę. Na rozpoczynających się w lutym Igrzyskach Olimpijskich 2022 w Pekinie Holandia będzie najwyżej sklasyfikowana.

Kobiece biegi na 500 m, 3000 m i 5000 m są najbardziej zbliżone do poprzednich wyników, a dziewięć z 13 zwycięzców (69%) w każdym z nich zostało sklasyfikowanych na pierwszym miejscu w rankingu Gracenote przed zawodami. Angelina Golikova (RUS, 500m) i Irene Schouten (NED, 3,000m, 5,000m) są najwyżej sklasyfikowane w tych trzech dyscyplinach. Numer jeden w biegu na 5000 m mężczyzn zdobył złoto w ośmiu z 13 głównych mistrzostw od sezonu 2009/2010 (62%). Nils van der Poel (SWE) zajmuje tym razem pole position.

Najtrudniejszą do przewidzenia dyscypliną łyżwiarstwa szybkiego jest start masowy mężczyzn. Tylko jeden z siedmiu zwycięzców zajął pierwsze miejsce w rankingu Gracenote od czasu wprowadzenia tej konkurencji do głównych mistrzostw w 2015 roku. Tegoroczny numer jeden w rankingu Gracenote, Bart Swings (BEL), był również na szczycie rankingu Gracenote przed trzema ostatnimi Mistrzostwami Świata. Jednak zajął 11. miejsce w 2019 roku, 15. w 2020 roku i trzecie w 2021 roku. Jedyny zdobywca złota olimpijskiego, Lee Seung-Hoon (KOR), był jednak na pierwszym miejscu w rankingu Gracenote przed zdobyciem tego złota.

Łyżwiarstwo figurowe

W 15 Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich przeanalizowanych przez Gracenote, 141 z 207 medali w łyżwiarstwie figurowym (68%) zostało zdobytych przez zawodników sklasyfikowanych w pierwszej trójce Gracenote przed zawodami. Trzydziestu pięciu z 69 złotych medalistów (51%) zostało przewidzianych do zdobycia złota przez Gracenote.

Dwie trzecie z 15 łyżwiarzy figurowych, którzy mieli zwyciężyć w pojedynkach mężczyzn, zdobyło złoto, podobnie jak 60% par, które miały zwyciężyć. Nathan Chen (USA) i Yuzuru Hanyu (JPN) od ośmiu lat znajdują się na szczycie rankingów singli mężczyzn w łyżwiarstwie figurowym. Jednak gdy przewidywano, że wygrają, obaj nie zdobyli złota. Podczas gdy Hanyu był typowany na zwycięzcę Mistrzostw Świata w 2015 i 2016 roku, w obu przypadkach zdobył srebro. Przewidywano, że Chen zwycięży na ostatnich Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, ale skończył poza podium na 5. miejscu; jest przewidywanym zdobywcą złotego medalu w Pekinie.

Rywalizacja par również stała się mniej przewidywalna w ostatnich latach. Najwyżej sklasyfikowana para Gracenote wygrała sześć Mistrzostw Świata i Igrzysk Olimpijskich z rzędu w latach 2010-2014. Od tego czasu tylko dwie z ośmiu przewidywanych par, które zdobyły złoty medal, zajęły pierwsze miejsce. Wydaje się, że w Pekinie głównymi pretendentami będą mistrzowie świata Anastasia Mishina i Aleksandr Galiamov (RUS) oraz chiński duet Sui Wenjing i Cong Han.

Najmniej przewidywalną dyscypliną łyżwiarstwa figurowego są zawody drużyn mieszanych. W dziewięciu zawodach tylko raz wygrała najwyżej sklasyfikowana drużyna - USA podczas World Team Trophy w 2009 roku. Rosyjski Komitet Olimpijski (ROC) zajmuje obecnie pierwsze miejsce w rankingu Gracenote.

Najbardziej nieprzewidywalne sporty

Na drugim końcu skali, narciarstwo alpejskie (26% zawodników z pierwszej trójki rankingu Gracenote zdobywa złoto), skoki narciarskie (27%), curling (28%) i narciarstwo dowolne (28%) są najtrudniejszymi sportami zimowymi do prawidłowego przewidzenia zdobywców złotych medali. Sport kombinacji norweskiej jest najtrudniejszy do przewidzenia, jeśli chodzi o zdobywców medali - tylko 39% medali na Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich zostało zdobytych przez zawodników sklasyfikowanych w pierwszej trójce Gracenote.

Hokej na lodzie (98%), łyżwiarstwo figurowe (95%), bobsleje (95%), łyżwiarstwo szybkie (93%) i saneczkarstwo (93%) mają najwyższy odsetek medalistów głównych zawodów, którzy znajdują się w pierwszej ósemce rankingu Gracenote. Najmniej jest ich w biathlonie (70%), snowboardzie (75%), kombinacji norweskiej (77%) i narciarstwie alpejskim (78%). Dlatego to właśnie w tych sportach istnieje największa szansa na medalistów spoza pierwszej ósemki.

Najdokładniej prognozowane wydarzenia - MŚ/olimpiada od sezonu 2009/10

Sport	Wydarzenie	Przewidywany top-3, zdobyty medal
Hokej na lodzie	Drużyna kobiet	32 z 36 (89%)
Łyżwiarstwo figurowe	Drużyna mieszana	32 z 36 (89%)
Narciarstwo dowolne	Zespół aerialu mieszanego	32 z 36 (89%)
Łyżwiarstwo figurowe	Mieszany taniec na lodzie	32 z 36 (89%)
Łyżwiarstwo szybkie	3000 m kobiet	32 z 36 (89%)
Łyżwiarstwo szybkie	5000m kobiet	32 z 36 (89%)
Łyżwiarstwo szybkie	Wyścig drużynowy kobiet	32 z 36 (89%)
Snowboard	Big Air kobiet	32 z 36 (89%)
Narciarstwo biegowe	Sprint drużynowy kobiet	32 z 36 (89%)
Nordic Combined	Drużyna mężczyzn Large Hill	32 z 36 (89%)

Spośród 109 konkurencji, które odbędą się na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w przyszłym miesiącu, hokej na lodzie kobiet był historycznie najbardziej przewidywalny. W 12 głównych zawodach od sezonu 2009/2010, jedynymi medalistami-niespodziankami w hokeju na lodzie kobiet były Szwajcaria (2012, 5. miejsce), Rosja (2013, 7. miejsce), Szwajcaria (Igrzyska Olimpijskie 2014, 7. miejsce) i Rosja (2016, 5. miejsce). Wszystkie cztery zdobyły brąz, więc wszystkie 24 finalistki znalazły się w pierwszej trójce rankingu Gracenote przed zawodami. Kanada, USA i Finlandia są przewidywanymi przez Gracenote medalistami w Pekinie.

Najtrudniejsze wydarzenia do dokładnego prognozowania - MŚ/ Igrzyska Olimpijskie od sezonu 2009/10

Sport	Wydarzenie	Przewidywany top - 3, zdobyty medal
Narciarstwo dowolne	Big Air kobiet	0 z 6 (0%)
Narciarstwo biegowe	50 km stylem dowolnym mężczyzn	3/15 (20%)
Narciarstwo dowolne	Narciarstwo biegowe mężczyzn	7/30 (23%)
Łyżwiarstwo szybkie	Masowy start mężczyzn	5/21 (24%)
Nordic Combined	Gundersen Normal Hill/10 km	8/30 (27%)
Narciarstwo alpejskie	Super G	9/31 (29%)
Narciarstwo alpejskie	Kombinacja alpejska mężczyzn	9/30 (30%)
Narciarstwo alpejskie	Zjazd mężczyzn	9/30 (30%)
Biathlon	Indywidualny wyścig mężczyzn na 20 km	12/39 (31%)
Narciarstwo alpejskie	Slalom mężczyzn	10/30 (33%)

Pomijając zawody w narciarstwie dowolnym kobiet w big air i biegi narciarskie mężczyzn na 50 km ze względu na małe próby z głównych mistrzostw, zawody w narciarstwie dowolnym mężczyzn w ski crossie są prawdopodobnie najlepszym przykładem dyscypliny, która jest nadal trudna do przewidzenia, pomimo dużej ilości danych z wielu mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich wprowadzanych do modelu.

Ski cross to spektakularny wyścig z czasem, w którym bierze udział wielu narciarzy poruszających się po technicznej trasie, która obejmuje duże skocznie i zakręty o dużym nachyleniu. Kontakt między zawodnikami jest dozwolony, co może i często prowadzi do spowolnień i wypadków. W wyścigu zwykle bierze udział czterech narciarzy, a rundy służą do eliminacji zawodników przed finałem. Istnieje wiele sposobów, aby przegapić pierwszą trójkę, pomimo umiejętności i sprawności sportowca, co sprawia, że ski cross jest szczególnie chaotycznym i nieprzewidywalnym wydarzeniem. Na 10 głównych mistrzostwach tylko siedmiu medalistów znalazło się w pierwszej trójce rankingu Gracenote na początku zawodów.

Przez ponad dekadę wirtualna tabela medali Gracenote okazała się dokładna w prognozowaniu ogólnej tabeli medali. Ale przyglądając się bliżej różnym dyscyplinom sportowym na danym wydarzeniu, widzimy większą zmienność. To właśnie ta zmienność sprawia, że sport jest atrakcyjny do oglądania. Nigdy nie możemy być pewni tego, co się wydarzy.