Kiedy myślę o Księżycowym Nowym Roku, myślę o dużych spotkaniach rodzinnych, odwiedzaniu członków dalszej rodziny, czerwonych paczkach z pieniędzmi i jedzeniu tradycyjnych potraw. Dorastając, rozpoczynaliśmy obchody od dużego rodzinnego obiadu i specjalnych dań, które oznaczały wszystko, co pomyślne: kluski dla długiego życia, pierożki dla bogactwa (w kształcie chińskich sztabek złota), ryby dla dobrobytu, słodkie kulki ryżowe dla rodzinnej wspólnoty i wiele innych. Ale COVID-19 położył kres wszystkim naszym rodzinnym wizytom i spotkaniom. Teraz zwracam się do telewizora, aby złagodzić tęsknotę za domem i połączyć się z moją kulturą poprzez odpowiednie treści.
Przeszukując internet w poszukiwaniu azjatyckich programów rodzinnych, odkryłem, że mój wybór był nieco ograniczony, co było zaskakujące, biorąc pod uwagę, że Azjaci są najszybciej rosnącą populacją w Ameryce. Według danych Gracenote Inclusion Analytics, Wschodni Azjaci tacy jak ja mają niski udział w ekranie, co oznacza, że nasza widoczność w całym programie telewizyjnym wynosi tylko około 2%. Kiedy spojrzymy głębiej, widzimy, że widoczność Azjatów Wschodnich jest nieco lepsza na platformach subskrypcyjnych wideo na żądanie (SVOD), takich jak Netflix, Amazon Prime i Disney+, ale nadal ledwo przekracza 3%.
Biorąc pod uwagę większą widoczność, nic dziwnego, że 82% Amerykanów pochodzenia azjatyckiego subskrybuje serwis streamingowy (w porównaniu do 72% całej populacji USA) i jest o 28% bardziej skłonnych do oglądania treści alternatywnych* (od innych wydawców mediów, takich jak programy w języku azjatyckim) za pośrednictwem urządzeń podłączonych do Internetu. Spośród dostępnych opcji, platformy SVOD zapewniają Azjatom i ich historiom najlepszą reprezentację na poziomie 3%, ale branża może zrobić więcej, aby wprowadzić autentyczne historie i przedstawienia do naszych salonów.
Kiedy szukałem treści do obejrzenia, Fresh Off the Boat, który trwał od 2015 do 2020 roku, pojawił się na szczycie moich internetowych wyszukiwań. Kiedy miał swoją premierę, był pierwszym amerykańskim sitcomem telewizyjnym z udziałem azjatyckiej rodziny, który pojawił się na antenie sieci w primetime od czasu All-American Girl Margaret Cho, który emitowany był przez jeden sezon w 1994 roku. Fresh Off the Boat służył kilka autentycznych śmiech-out-loud momenty, które były prawdziwe do życia, jak wtedy, gdy Eddie mówi mamie, że chce "białych ludzi lunch" i kończy się wyrzucając jego własny chiński lunch - przypominając mi o czasie, kiedy spakowane mojej córki lunch smażonego ryżu, a ona przyniosła go do domu nietknięte. Moje poszukiwania zwróciły również Minari, film z 2020 roku o koreańskiej rodzinie próbującej zbudować nowe życie jako farmerzy w Arkansas. Są tam przejmujące momenty, takie jak ten, gdy matka Moniki przyjeżdża z Korei, przynosząc walizkę pełną jedzenia, takiego jak chili w proszku i suszone sardele, co sprawia, że jej córka płacze. To właśnie robimy, przynosimy walizki pełne naszego jedzenia z powrotem po wizycie w naszych rodzinnych krajach, dając je naszym rodzinom, aby pokazać naszą miłość.
Dorastając w Singapurze, uwielbiam Crazy Rich Asians; nie tylko dlatego, że był tam kręcony, ale także ze względu na piękne wizualizacje, w tym hawker food i znajome ulice Singapuru, które przybliżają mnie do domu. Popularność filmu zainspirowała nowy gatunek azjatyckich programów - reality TV przedstawiających bajecznie bogatych Azjatów, takich jak Bling Empire czy House of Ho. Chociaż tematyka "od szmaty do bogactwa" przemawia do wielu widzów, większość z nas uważa te historie za dalekie od rzeczywistości. Rzeczywiście, istnieje uderzająca luka w historiach opowiadanych o Azjatach. Raport Nielsen's inclusion analytics badał tematy w programach, w których grupa tożsamościowa widzów widzi siebie dobrze reprezentowaną na ekranie. Tematy najbardziej obecne w programach dla Azjatów wschodnich to odwaga, męstwo, wyzwanie, sprawiedliwość, synowie - wszystko to przypomina narrację o imigrantach, filmy kung fu i patriarchat. Te tematy zdają się tylko podsycać azjatycki stereotyp.
Mimo to udało mi się znaleźć garść azjatyckich filmów, które celebrują rodzinę i jedzenie. W większości chińskich domów jedzenie jest językiem miłości. Nie jesteśmy najbardziej demonstracyjną kulturą, więc gotowanie i podawanie ludziom jedzenia jest sposobem na okazanie naszej miłości i szacunku. Natknąłem się na treści, które karmiły moją duszę. W Ramen Teh, Japończyk odwiedza Singapur po śmierci swoich rodziców, aby poznać tajny przepis na zupę z żeberek wieprzowych, którą robi rodzina jego singapurskiej matki. Joy Luck Club dał mi nadzieję, że wkrótce ponownie połączę się z moją rodziną przy naszych ulubionych potrawach. Over the Moon był najbardziej wzruszający ze wszystkich, ponieważ zawiera scenę, gdzie rodzina zbiera się, aby świętować Mid-Autumn Festival, drugi najważniejszy chiński święto. Rodzinne pogawędki podczas gotowania i jedzenia, młoda dziewczyna upewniająca się, że jej dziadek dostał najlepszego kraba i znajome pomyślne potrawy sprawiły, że płakałam.
Nie ma takiego miejsca jak dom na święta, ale kiedy nie mogę być tam osobiście, oglądanie programów o jedzeniu i rodzinach takich jak moja na ekranie przenosi mnie tam.
*All other tuning (AOT): Jak Nielsen klasyfikuje oglądanie treści telewizyjnych, które nie zostały jeszcze zmierzone.
